Of mag ik dat soms niet zeggen? Maar, zijn we dat in zekere zin niet allemaal? In het Frans betekent amateur oorspronkelijk ‘liefhebber’. Iemand die zich fanatiek verbindt aan een streven. Een studie, een prestatie, een ambacht.
Wist je dat tot 1970 alleen maar – onbetaalde – amateurs mochten deelnemen aan de Olympische Spelen? Tot de dag van vandaag is dat nog steeds het geval voor de onderdelen Boksen en Worstelen. Het gebrek aan financieel gewin werd namelijk ooit beschouwd als een voordeel. Een amateur zou meer toegewijd zijn. Gemotiveerd. Bezield.
In veel opzichten ben ik liever een fervent amateur dan een pro. Ik doe mijn werk in de geest van een levenlang leren, bedenken en toepassen. Veroordeeld én toegewijd aan risico’s nemen, een buikgevoel volgen, uitproberen, fouten maken, experimenteren en ja – ook blunderen. In dit normontwijkend proces doe ik nieuwe ontdekkingen. Ik ben een amateur.
Je leert sneller van mislukking dan van perfectie en iedere bijdrage is beter dan niets doen. De volgende keer dat je een creatief-denken-brainwave-oh-fuck-dit-is-het volgende-grote-idee-omg-ik-ben-geweldig momentje beleeft, roep dan iets. Wat dan ook. Als we dag in dag uit dezelfde routine volgen leren we niets en boeken we geen vooruitgang. Wees een amateur en ga af. Als een gieter.
Raak bezeten van wat je doet. Kijk naar de mensen in je werkveld die als halfgoden worden erkend. Kijk naar hoe zij hebben gefaald (want dat hebben ze) en leer ervan. Neem tijd voor denken en groeien. Ik weet niet alles en jij ook niet. Wees een amateur en leer.
Omarm onzekerheid en het onbekende. Zeg gerust: “ik heb echt geen flauw idee waar ik mee bezig ben”. Prima. Fantastisch! Nou hup, stap uit je comfortzone en haal alles uit de kast en werk je ideeën uit. Denk. Doe. Creëer. Doe wat een amateur doet en doe het met verve.
Fotocredits: Claudio Prati
