Mond houden en luisteren

Sinds de oprichting van dit blog en mijn twitteraccount vragen lezers me wel eens om advies. En dan bedoel ik niet mijn klanten, maar mensen uit het netwerk. Vrijblijvend. De vragen lopen uiteen van hoe moet ik mij of mijn bedrijf positioneren en presenteren, tot hoe krijg ik meer aandacht of conversie. Ik heb er zoveel mogelijk antwoord op proberen te geven, maar ik vroeg me op een zeker moment af waarom. Ik vermoedde dat mijn suggesties enigszins waardevol zijn, maar slechts een enkeling nam ze ter harte en deed er iets nuttigs mee.

Een poosje geleden zat ik een keer aan de andere kant van de tafel. Een vriend met een succesvolle start-up gaf mij onder het genot van een biertje wat feedback op wat ik ‘een idee’ zou willen noemen. Nog wat later heb ik hetzelfde idee genoemd in het bijzijn van twee anderen. Maar in beide gevallen was het advies niet helemaal wat ik wilde horen. Mijn primaire reactie was dan ook “nee – je begrijpt me niet…” en begon vervolgens uit te leggen wat ik in gedachten had. Tien minuten later drong het tot me door dat ze me wel degelijk begrepen (en dat ze zo gul waren om hun gedachten met me te delen), dus hield ik op met praten en deed precies wat ze zeiden dat ik moest doen. Deze mensen weten meer van hun respectievelijke vakgebieden dan ik. Het zou niet slim oneindig dom zijn hun advies niet op te volgen.

Het rare van advies is dat velen er naar vragen, terwijl we het eigenlijk niet willen horen. In plaats van advies zoeken we naar aanmoediging, bevestiging en een klop op de schouder. Bruikbaar advies doet pijn. De vraag is alleen of dat tijdelijke, oncomfortabele gevoel je breekt of je juist vooruit stuwt.

 

Ik ben een amateur

Of mag ik dat soms niet zeggen? Maar, zijn we dat in zekere zin niet allemaal? In het Frans betekent amateur oorspronkelijk ‘liefhebber’. Iemand die zich fanatiek verbindt aan een streven. Een studie, een prestatie, een ambacht.

Wist je dat tot 1970 alleen maar – onbetaalde – amateurs mochten deelnemen aan de Olympische Spelen? Tot de dag van vandaag is dat nog steeds het geval voor de onderdelen Boksen en Worstelen. Het gebrek aan financieel gewin werd namelijk ooit beschouwd als een voordeel. Een amateur zou meer toegewijd zijn. Gemotiveerd. Bezield.

In veel opzichten ben ik liever een fervent amateur dan een pro. Ik doe mijn werk in de geest van een levenlang leren, bedenken en toepassen. Veroordeeld én toegewijd aan risico’s nemen, een buikgevoel volgen, uitproberen, fouten maken, experimenteren en ja – ook blunderen. In dit normontwijkend proces doe ik nieuwe ontdekkingen. Ik ben een amateur.

Je leert sneller van mislukking dan van perfectie en iedere bijdrage is beter dan niets doen. De volgende keer dat je een creatief-denken-brainwave-oh-fuck-dit-is-het volgende-grote-idee-omg-ik-ben-geweldig momentje beleeft, roep dan iets. Wat dan ook. Als we dag in dag uit dezelfde routine volgen leren we niets en boeken we geen vooruitgang. Wees een amateur en ga af. Als een gieter.

Raak bezeten van wat je doet. Kijk naar de mensen in je werkveld die als halfgoden worden erkend. Kijk naar hoe zij hebben gefaald (want dat hebben ze) en leer ervan. Neem tijd voor denken en groeien. Ik weet niet alles en jij ook niet. Wees een amateur en leer.

Omarm onzekerheid en het onbekende. Zeg gerust: “ik heb echt geen flauw idee waar ik mee bezig ben”. Prima. Fantastisch! Nou hup, stap uit je comfortzone en haal alles uit de kast en werk je ideeën uit. Denk. Doe. Creëer. Doe wat een amateur doet en doe het met verve.

 

Fotocredits: Claudio Prati

Bewaren